Slow Sports ontstond in 2012. Het werk onderzoekt onze fascinatie voor sport en hoe we er een ervaring van maken, of we nu atleet zijn of toeschouwer. Sinds de uitvinding van de Olympische Spelen door de Grieken bestaat competitiesport uit zowel atleten als toeschouwers. Dat creëert een gevoel van eenheid, en dat is niet helemaal toevallig; het is zelfs een belangrijk aspect van de sportwereld. In onze maatschappij is sport prominent aanwezig, en de atleten beschikken over een nooit eerder geziene faam. Je kan zelfs zeggen dat sport tegenwoordig de meest verspreide esthetische ervaring geworden is.
Slow Sports onderzoekt de relatie die atleten en sportliefhebbers hebben met beweging en hun lichamen, hun schoonheid, hun herhalende bewegingen, hun gezichtsuitdrukkingen en de geluiden die ze maken. Tegelijkertijd is het een observatie ter plaatse van de toeschouwers die deelnemen aan de sportieve activiteit: hoe worden deze evenementen gecreëerd, hoe worden ze beschreven en bericht in de media- op de televisie, in documentaires, op de radio en in gedrukte bladen?