Midden in de openbare ruimte ligt het beeld van een half begraven mammoetskelet. Kwam het aan het licht tijdens een opgraving? Is het hier onlangs gestorven? Is het de opkomst van een fantastisch wezen?
Dit project behelst het maken van een houten sculptuur in een openbare ruimte. Het zou plaatsvinden op het centrale terras van het Moricharplein. Het zou groot worden; groter dan een mammoet, meer zoals sommige dinosaurussen. Deze mammoet komt van vroeger, van heel lang geleden. De figuur zal een reis door de tijd oproepen, het samenleven van twee werelden en twee tijdperken. Hier duikt de prehistorie op in het hart van de stad en haar absolute moderniteit. Het gigantische zal hier botsen met het zeer kleine, vooral de kindertijd.
Mammoeten zijn als titanen: een bovenmenselijke dimensie die ons voorafging en is gevallen. Het is zowel een toonbeeld van nederigheid als een waarschuwing voor onze toekomst. Mijn werk in de stad is een manier om de beesten uit het museum te halen, om kunst uit de muren te halen. De sculptuur zou vrij toegankelijk zijn. De solide structuur maakt het net zo goed een kunstwerk als een stadsmeubel. Mensen kunnen het komen aanraken, erop zitten, erop rijden, ermee spelen.
Het zou dus net zo goed een visueel werk zijn als een plek om te stoppen en te spelen. Hier is de Mammoet een archeologische opgraving die voor iedereen toegankelijk is.

Partners :
Partners :
Commune de Saint Gilles
Prométhea – Bourse Bruocsella
Parcours d’artistes de la Commune de Saint Gilles Fédération Wallonie Bruxelles – Commission Arts Plastiques Région Bruxelles Capitale – Images de Bruxelles
Loterie Nationale
Fondation Roi Baudouin – Fonds Louise et Suzanne Matelart
SWECO Ingénierie